κακοβολώ

κακοβολῶ, -έω (Α)

(για το παιχνίδι τών αστραγάλων) ρίχνω χωρίς επιτυχία.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κακ(ο)-* (< επίρρ. κακά) + -βολῶ (< -βολος < βάλλω), πρβλ. μακρο-βολώ, πρωτο-βολώ].